سلام ،سلامی به گرمی مهر ومحبت سلامی که صوت نارس را رسا میکند ودل یخ زده را آب مینماید

سلامی به گرمی ایمان که کفر ونفاق را از بین می برد ودر دل ریشه های محبت به اهلش را روشن کرده وبغض به اهلش را افتتاح میکند.

ای روزکار خشن چه درد هایی که بر سرما فرود نیاوردی وچه غم هایی را که باز نکردی به طوری که سلام ها تغییر کرده ودیگر آن گرمی قبلی را ندارد دیگر امروزه مردم جواب سلام منتقمین سیلیه زهرا نمی دهند بلکه بر روی زخم دلمه زده ی آن نمک می پاشند دیگر مردم جواب سلام آن پرستوهایی که ازجان ومالشان گذشتند تا من وتو جواب سلام هم نوعمان را بدهیم،نمی دهند.

امروز که روز من و توست مدیون خون آن پرستوهایی هستیم،که عاشقانه از آشیانه ولانه ی خود زدند تا آشیانه ولانه ی من وتو سالم بماند.

آری بیایم این را به روزگار نسبت ندهیم بلکه آن را به خودمان بر گردانیم،من وتوییم که می توانیم خون آنان را پایمال نکرده ونگذاریم که خونشان پایمال شود..

اما افسوس که امروز داریم می بینیم که خواهرمان با نامحرم در خیابان آنچنان می خندد که صدایش تا ده خیابان آن طرف تر میرود...ایا این پایمال کردن نیست..؟

وجدانا فکر کنیم آیا این طور نیست....شهدا شرمنده ایم